Ρειτοί(Λίμνη Κουμουνδούρου)

Αρχική / Φυσιολατρικός Τουρισμός / Ρειτοί(Λίμνη Κουμουνδούρου)

  • Δυτική Αττική

  • Περιγραφή

    Ρειτοί (.λίμνη Κουμουνδούρου). Στο νοτιοδυτικό άκρο της Δυτικής Αττικής βρίσκεται η λίμνηΚουμουνδούρου, στο σημείο όπου εντοπίζονταν οι λιμνούλες των Ρειτών κατά την αρχαιότητα.Οι Ρειτοί ήταν δύο μικρές τεχνητές λίμνες που σχηματίστηκαν από ομάδα πηγών στις δυτικότατες παρυφές του όρους Αιγάλεω και γύρω στα 300 μέτρα βόρεια της ακτής. Οι πηγές βρίσκονταν σε φυσικά βαθουλώματα του εδάφους, τα οποία φράχτηκαν προς την πλευρά της θάλασσας κατά την αρχαιότητα. Τα ρεύματα που περιγράφει ο Παυσανίας είναι οι εκροές των φραγμάτων προς τον κόλπο της Ελευσίνας. Αυτές ήταν γεφυρωμένες, προκειμένου να διευκολύνεται η διέλευση των ταξιδιωτών. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η διαμόρφωση των λιμνών και των διαρροών των υδάτων προς τη θάλασσα έγινε στα κλασικά χρόνια. Νωρίτερα, η διέλευση από το σημείο αυτό θα πρέπει να ήταν αδύνατη, εξαιτίας των ρευμάτων και των ελών που τα τελευταία θα σχημάτιζαν· έτσι, η Ιερά Οδός θα πρέπει αρχικά να έκανε παράκαμψη προς τα βόρεια, ώστε να περάσει πίσω από τις πηγές. Το νερό των Ρειτών ήταν υφάλμυρο, λόγω της μικρής απόστασης που τους χώριζε από τη θάλασσα. Η βόρεια λίμνη ήταν αφιερωμένη στη θεά Δήμητρα, ενώ η «προς το άστυ» στην κόρη της, Περσεφόνη. Μόνον οι ιερείς των θεοτήτων αυτών είχαν το δικαίωμα να ψαρεύουν εκεί.

    Η νότια λίμνη της Περσεφόνης διατηρείται μέχρι σήμερα, είναι γνωστή ως λίμνη Κουμουνδούρου και εντοπίζεται στα σύνορα του σύγχρονου Δήμου Χαϊδαρίου με τον Ασπρόπυργο. Αντίστοιχα, στην αρχαιότητα οι Ρειτοί αποτελούσαν το όριο μεταξύ Αθηνών και Ελευσίνας. Στο κέντρο περίπου της λίμνης Κουμουνδούρου ο Ιωάννης Τραυλός εντόπισε μακρύ τοίχο, ο οποίος προφανώς αποτελούσε μέρος του φράγματος που συγκρατούσε τα ύδατα και διαμόρφωνε τη λίμνη. Ο Τραυλός αναγνώρισε ότι οι λίθοι που είχαν χρησιμοποιηθεί στο φράγμα ήταν σε δεύτερη χρήση και βάσει της μορφολογίας τούς συνέδεσε με το δομικό υλικό του ελευσινιακού τελεστηρίου, που είχε ανεγείρει ο Πεισίστρατος και κατακάηκε από τους Πέρσες στα 479 π.Χ. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ελευσίναςυπάρχει επιγραφή με τμήμα ψηφίσματος της αθηναϊκής βουλής, σχετικά με τη γεφύρωση ενός από τα δύο ρεύματα των Ρειτών. Η επιγραφή χρονολογείται στα 421 π.Χ. και αναφέρει ότι οι Αθηναίοι είχαν αποφασίσει να κατασκευάσουν λίθινη γέφυρα πλάτους πέντε ποδών, δηλαδή περίπου 1,5 μέτρου, προκειμένου οι ιερείς που μετέφεραν τα ιερά της Δήμητρας στην Αθήνα να περνούν με ασφάλεια τα ρεύματα. Παράλληλα, το μικρό πλάτος της γέφυρας απαγόρευε την έλευση τροχοφόρων, καθώς οι συνοδοί των ιερώναντικειμένων της θεάς ήταν υποχρεωμένοι να είναι πεζοί. Η επιγραφή επιστέφεται από ανάγλυφη παράσταση που απεικονίζει τις ελευσινιακές και τις αθηναϊκές θεότητες. Στην αριστερή άκρη έχουμε τη Δήμητρα και δίπλα της την Περσεφόνη, που κρατά δάδες, ενώ στα δεξιά εικονίζεται η θεά Αθηνά πάνοπλη να δίνει το δεξί χέρι σε νεαρό άνδρα που στέκεται μπροστά της, δίπλα στην Περσεφόνη. Αυτός έχει ταυτιστεί από κάποιους αρχαιολόγους με τον Ελευσίνιο ήρωα Τριπτόλεμο, ενώ άλλοι θεωρούν ότι πρόκειται για προσωποποίηση του δήμου των Ελευσινίων.
    ×
    Αρχαιολογικοί Θησαυροί Μουσεία Φυσιολατρικός Τουρισμός Θρησκευτικά Μνημεία