Η Νέας Περάμους βρίσκεται σε απόσταση 35 χιλιομέτρων από την Αθήνα. Η ιστορία της Νέας Περάμου έχει ως αφετηρία την Πέραμο στη χερσόνησο της Κυζίκου. Κατά τις αναταραχές του 1922, οι κάτοικοι της Περάμου, με όσα υπάρχοντα μπορούσαν να κουβαλήσουν, εγκατέλειψαν την πατρίδα τους και αναζήτησαν μέρος να εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Οι μισοί κατέληξαν σε μια περιοχή ανατολικά της Καβάλας, όπου σήμερα υπάρχει πόλη με το όνομα Νέα Πέραμος, και οι άλλοι μισοί στην ευρύτερη ζώνη της επαρχίας Μεγαρίδας. Η τότε κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου, με προεδρικό διάταγμα και με μέριμνα της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων, απαλλοτρίωσε την περιοχή όπου δημιουργήθηκε ο πρώτος οικισμός της Νέας Περάμου. Οι πρώτοι 250 οικιστές με τις οικογένειές τους εγκαταστάθηκαν το 1925. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν και άλλοι πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη και τη Μικρά Ασία. Η Νέα Πέραμος αναγνωρίστηκε ως κοινότητα το 1930, οπότε άρχισαν και τα πρώτα βήματα για την εξέλιξη του τόπου. Η πόλη είναι γνωστή και ως «Μεγάλο Πεύκο», ονομασία που προέκυψε από ένα μεγάλο πεύκο, το οποίο υπήρχε στο κέντρο του χωριού και αποτελούσε σημείο συνάντησης για τους εμπόρους, πριν ξεκινήσουν όλοι μαζί για την Αθήνα.

Το πρώτο σχολείο, το οποίο χρηματοδότησε ο τότε πρωθυπουργός, Θ. Πάγκαλος, ήταν μια ξύλινη παράγκα. Το σχολείο λειτουργούσε τις Κυριακές ως εκκλησία, ώσπου με διάφορες δωρεές ανεγέρθηκε ναός. Η Νέα Πέραμος αναγνωρίστηκε ως δήμος το 1994. Οι κάτοικοι της περιοχής ασχολούνται κυρίως με την αλιεία και την οστρακοαλιεία· άλλοι απασχολούνται στις βιομηχανι- κές μονάδες της περιοχής, ενώ πολλοί είναι καταστηματάρχες. Στη Νέα Πέραμο υπάρχουν δύο στρατόπεδα (Σχολή Πυροβολικού, Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων). Κάθε χρόνο, ανήμερα του Αγίου Γεωργίου, πολιούχου της πόλης, γίνεται πανηγύρι στην κεντρική πλατεία. Μετά τη λειτουργία, παιδιά στήνουν τον χορό με τραγούδια που χρόνια πριν, αυτή την ημέρα, αντηχούσαν στην Πέραμο της Κυζίκου. Την παραμονή του Αϊ-Γιαννιού γιορτάζεται η γιορτή του Κλήδονα. Ανάβουν στο λιμάνι φωτιές, πάνω από τις οποίες πηδούν οι νέοι και οι νέες της πόλης. Την ημέρα αυτή ρίχνονται και τα «ριζικά», για να δουν οι ελεύθερες κοπέλες ποιον θα παντρευτούν. Στα τέλη του Αυγούστου, στη γιορτή της Παναγίας της Φανερωμένης, αναβιώνει μια μεγάλη γιορτή των ψαράδων, που έχει τις ρίζες της στη Μικρά Ασία. Οι ψαράδες βγαίνουν με τα καΐκια τους για το ψάρεμα της σαρδέλας, που θα μοιραστεί απλόχερα, μαζί με άφθονο κρασί, στο πλήθος του κόσμου που κάθε χρόνο συρρέει στο λιμάνι. Κάθε Γενάρη γιορτάζονται πανηγυρικά τα Θεοφάνια, ενώ κάθε καλοκαίρι από τις αρχές Ιουνίου μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου –στο πλαίσιο της προσπά- θειας για τη διατήρηση των παραδόσεων και της πολιτιστικής κληρονομιάς– διοργανώνονται οι εκδηλώσεις «Μουσικός Αύγουστος», με μουσικά, θεατρικά, εικαστικά και αθλητικά δρώμενα και με εκδηλώσεις μνήμης για τη Μ. Ασία.